بایگانی ماهانه: ژانویه 2014

یادداشت‌های روزانه‌ی جناب چارلز میسن ریمی؛ بخش چهارم (۱۹۰۷ و ۱۹۰۸)

۱۹۰۷: جناب میسن ریمی تلاش کرد تا یک هیأت مشورتی (Consultative body) در واشنگتن تأسیس نماید. کمیته‌ی کاری (Working Committee) در ۱۴ مارس ۱۹۰۷ تشکیل شد. حضرت عبدالبهاء لوحی خطاب به جناب میسن ریمی ارسال کردند که قرائت گردید:

«تأسیس  هیأت انتخاب شده که در نامه‌ات  از آن خبر دادی، مورد تأیید کامل من می‌باشد. تأسیس چنین مجمعی موجب تمایز و تشخّص دین خدا گردیده و وسیله‌ای خواهد شد که پیام آسمانی را در آن مناطق پخش و گسترده خواهد کرد. رجای واثق دارم که این مجمع روز به روز گسترش یافته و به محلّی سراسر رحمت مبدّل شود.»

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته آموزه‌های اساسی

یادداشت‌های روزانه‌ی جناب چارلز میسن ریمی؛ بخش سوم (۱۹۰۶)

۱۹۰۶:  واشنگتن دو بهائی بسیار توانا داشت؛ چارلز میسن ریمی، که شروع به نوشتن نشریات کرده بود و احمد سهراب که مترجم اصلی الواح نوشته شده توسط حضرت عبدالبهاء بود. میسن ریمی ترجیح می‌داد که آثارش را خودش و به هزینه‌ی شخصی منتشر نماید.

 می ۱۹۰۶: نورث هادسن نامه‌ای از میسن ریمی دریافت کرد درباره‌ی اهمّیّت برگزاری جشن در روز ۲۳ می، که سالروز تولّد حضرت عبدالبهاء و اعلام مقام از سوی حضرت باب بود؛ در نتیجه، جامعه‌ی بهائیان تصمیم گرفت که جلسه‌ای برگزار کند. جدا از این موضوع، نورث هودسن نمی‌دانست که روزهای مبارک بهائی را باید جشن گرفت.

به خواندن ادامه دهید

۱ دیدگاه

دسته آموزه‌های اساسی

پرسش‌های اساسی در انتظار پاسخ؛ بخش اوّل

همان‌طور که در صفحه‌ی معرفی بخش‌ها اعلام شد، پرسش‌های اساسی مطرح شده در مقالات و یادداشت‌های مختلف عهد و میثاق که در انتظار پاسخ از سوی بیت‌العدل فعلی و پیروان آن است در بخش پرسش‌های اساسی فهرست‌ می‌گردد.

به عنوان اوّلین بخش از پرسش‌های اساسی در انتظار پاسخ، پرسش‌های پایانی مقاله‌ی «آیا مقام تبیین برای همیشه به تاریخ می‌پیوندد؟!» به امید دریافت پاسخ از بیت‌العدل فعلی و پیروان آن ارائه می‌گردد.

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته پرسش‌های اساسی

آیا مقام تبیین برای همیشه به تاریخ می‌پیوندد؟!

تعداد کتاب‌ها و نوشته‌های موجود در دیانت بهایی به حدّیست که در میان مؤمنین امکان تفاوت در برداشت‌ها و فهم و درک‌های متنوّعی را فراهم آورده و حتّی در بعضی موارد آراء ایشان كاملاً متضاد و در مقابل یکدیگر نیز قرار می‌گیرد؛ اگر چه هر کس مجاز است که دریافت شخصی خود را داشته باشد، امّا آن درک و فهم، امری شخصی محسوب شده و نمی‌توان آن‌را به حساب دیانت گذاشت؛ تردیدی نیست که مؤمنین باید نظرات و برداشت‌های خود را به نظر رسمی نزدیک و منطبق نمایند.

بعد از حضرت بهاءالله که مؤسّس دیانت بهایی بودند، حضرت عبدالبهاء به عنوان مبیّن آیات و سپس بعد از ایشان شوقی ربّانی اوّلین ولی امر عالم بهایی، مقام تبیین را عهده‌دار بوده‌اند؛ بنا بر نصّ صریح و روشن، احبا در دیانت بهایی باید از هر گونه اعمال نظریات خود از طریق تفسیر و تأویل آیات به داخل آیین خودداری نمایند، تا آیات آن گونه که نازل گردیده و برای القای مطلبی خاص بیان شده از هدف خود خارج نشده، دچار تحریف نشود و نظر مؤسّس بدین‌وسیله بدون تغییر و تحریف باقی بماند.

به خواندن ادامه دهید

۱ دیدگاه

دسته مقالات

یادداشت‌های روزانه‌ی جناب چارلز میسن ریمی؛ بخش دوم (۱۹۰۱ تا ۱۹۰۵)

۱۹۰۱-۱۹۰۲: حضرت عبدالبهاء نامه‌ای به جناب میسن ریمی نوشتند و اعلام داشتند هر زمان مؤمنان واشنگتن موقعیت یافتند، باید برای تعلیم دادن دیانت به بالتیمور بروند. اعضا به آن شهر رفتند و در تاریخ ۳۱/۱/۱۹۰۲ بیش از ۱۰۰ نفر از ساکنان به سخنان فیتنر جرالد درباره پیشگویی انجیل گوش فرا دادند.

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته آموزه‌های اساسی

یادداشت‌های روزانه‌ی جناب چارلز میسن ریمی؛ بخش اوّل (۱۸۷۴ تا ۱۹۰۰)

برای آشنایی هر چه بیشتر همراهان گرامی با جناب چارلز میسن ریمی (تاریخ زندگانی: ۱۸۷۴ تا ۱۹۷۴)، دومین ولیّ امرالله جامعه‌ی جهانی بهائی و رئیس مادام العمر شورای بین‌المللی بهائی، از امروز وب‌گاه عهد و میثاق در بخش آموزه‌های اساسی، اقدام به انتشار بخش‌هایی از یادداشت‌های روزانه‌ی ایشان که در حقیقت گزارش عملکرد و خدمات آن جناب به جامعه بهائی بین سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۴ است می‌کند؛ با ما همراه باشید:

چارلز میسن ریمی: ۱۵ می ۱۸۷۴ تا ۴ فوریه ۱۹۷۴

Charles Mason Remey: May 15, 1874 – February 4, 1974

گاه‌شمار تاریخی ۱۵ می ۱۸۷۴ تا ۴ فوریه ۱۹۷۴ که در بردارنده‌ی ۷۵ سال خدمت مجدّانه‌ی او به دیانت بهائی است و نقطه اوج آن، انتصاب وی توسط شوقی افندی، به‌عنوان جانشین او و دومین ولی امر دیانت بهائی می‌باشد.

چارلز میسن ریمی در ۱۵ می ۱۸۷۴ در آمریکا متولّد شد. جدّ مادری او از فرزندان جان هالند (Howland) بود که در سال ۱۶۲۰، یکی از ساکنان در مستعمره خلیج کلنی بود.

خانواده‌ی پدری‌اش، ریمی‌ها‌، از اولاد ژاکوب ریمی بودند که در سال ۱۶۵۴ در ایالت ویرجینیا سکونت گزید (پدرش ژرژ کولیه ریمی، ادمیرال نیروی دریایی آمریکا بود.)؛ به نقل از کتاب چارلز میسن ریمی و دیانت بهائی تالیف فرانسیس اسپاتارو.

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته آموزه‌های اساسی

معرفی ناقضین عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء

در ارتباط با موضوع «تبیین آیات» که در دیانت بهائی مطلقاً از اختیارات و وظایف خاصّه‌ی ولی امر الله است، قسمتی از کتاب «منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد چهارم، صفحات 262 تا 268 (لوح هزار بیت)» از سوی «جامعه‌ی بهائیان ارتدکس آلمان» انتخاب شده و به عنوان بخش دوم مقاله‌ی «تبیین مفهوم عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی» برای عهد و میثاق ارسال نموده‌اند؛ ضمن تشکّر از ایشان، کاربران و خوانندگان گرامی را دعوت می‌کنیم که با مطالعه‌ی این سطور به تشابه آن‌چه بعد از صعود اوّلین ولی امر الله اتّفاق افتاد و مخالفت‌های کنونی با ولی امر الله (مبیّن آیات الله) با شرایط حاکم در زمان مولای عزیزمان حضرت عبدالبهاء بیش از پیش پی ببرند و اهمّیّت وجود ولی امر الله برای ایشان آشکار و روشن‌تر گردد:

«ای رفیق در هر کور  اگر چه امر الله ظاهر، ولی به وضوح این کور اعظم در هیچ کوری امر واضح و  عیان نبود چه که‌ این دور مبین در جمیع شؤون ممتاز و در کلّ مراتب بی‌مثل و بی‌نظائر و اشباه و در این کور نیز هیچ امری به وضوح و ثبوت و قوّت و عظمت عهد و میثاق نه.

جمال قدم و اسم اعظم روحی لعباده‌ الفداء از جمیع جهات ابواب وساوس و دسائس و شبهات را مسدود فرمودند و از برای نفسی محلّ  تردّد نگذاشتند، سی سال قبل از صعود در مواضع متعدّده از کتاب اقدس که ناسخ و مهیمن بر جمیع کتب است به صراحت و توضیح من دون تأویل و تلویح سبیل را واضح و دلیل را لائح فرمودند و تکلیف الهی و دینی و روحی و ظاهری و باطنی کلّ را تعیین کردند و سی سال جمیع اطفال ملکوت را از پستان کتاب اقدس شیر عنایت فرمودند تا این ضوابط و روابط الهیه در کینونات بشریه تمکّن تامّ حاصل نماید و حصن رزین امر الله چون  سدّ سدید حدید حصین و متین شود و کسی  رخنه نتواند مبین کتاب مبین را به اوضح تصریح تعیین فرمودند و مرکز میثاق را شهره‌ی آفاق کردند و گذشته از بیان شفاهی به اثر قلم اعلی و نصّ صریح ابهی کتاب عهد نازل و جمیع شبهات محتمله را زائل فرمودند به قسمی که دور و نزدیک و اهل افریک و امریک و ترک و تاجیک کلّ از این آوازه در غلغله و ولوله ‌افتادند، وصیت این عهد و صوت این میثاق گوش‌زد جمیع اهل آفاق شد.

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته همراهان عهد و میثاق

تبیین مفهوم عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی

مقاله‌ی «تبیین مفهوم عهد و میثاق در فرمایش حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی» از سوی «جامعه‌ی بهائیان ارتدکس آلمان» برای عهد و میثاق ارسال شده است؛ ضمن تشکّر از ایشان، سایر کاربران و خوانندگان محترم را به مطالعه آن و ارسال مقاله و یادداشت‌های خود برای عهد و میثاق دعوت می‌کنیم:

 

– عهد و میثاق چیست؟

– ناقض عهد و میثاق کیست؟

– و چه شخصی صلاحیّت و اختیار این را دارد که نقض عهد کسی را تشخیص و او را ناقض بنامد؟

شوقی افندی اوّلین ولی عزیز امر الله معنی عهد و میثاق را به شرح زیر بیان فرموده‌اند:

 ترجمه: ولی امر الله وجود دو نوع میثاق را ملاحظه می‌نماید که صراحتأ و مکررأ در الواح و آثار امری ذکر شده است.

نوع اوّل، عهد و میثاقی است که هر پیامبر الهی با بشریّت یا منجزاً می‌توان گفت با پیروانش منعقد می‌نماید که آنان مظهر ظهور بعدی که بازگشت و ظهور مجدّد حقیقت اوست پذیرفته و پیروی نمایند.

نوع دوم عهد و میثاق مانند میثاقی است که حضرت بهاءالله با پیروانش بست که حضرت عبدالبهاء را پیروی نمایند و این به منظور استحکام و استقرار جانشینی سلسله‌ی مصابیحی است که پس از هر مظهر ظهوری ظاهر می‌شوند و بر این منوال است عهد و میثاقی که حضرت عبدالبهاء با بهائیان بستند که پس از ایشان نظمی که طرح فرمودند بپذیرند. 

(LIGHTS OF GUIDANCE, p. 181)

به طوری که ملاحظه می‌فرمایید اولیاء امر الله میثاق و حضرت عبدالبهاء مرکز میثاق حضرت بهاءالله هستند؛ امّا بیت عدل فاقد «رئیس مقدّس» و «عضو اعظم ممتاز لاینعزل» محض نمونه حتّی یک‌بار از این تعریف ذکری ننموده و به جای آن از تعریفی مغایر که خود ابداع نموده استفاده کرده است و به طور کلّی این مؤسّسه‌ی نامشروع در نقل نصوص نیز امانت و صداقت را رعایت نمی‌کند؛ نمونه این کار را ملاحظه فرمایید که نوشته‌اند:

به خواندن ادامه دهید

۱ دیدگاه

دسته همراهان عهد و میثاق

انفصال سلسله‌ی ولایت امر دیانت بهائی گناه نابخشودنی

در دیانت بهائی تبیین آیات به عهده‌ی حضرت عبدالبهاء و شوقی ربّانی و پس از ایشان با سلسله‌ی ولات امر استمرار می‌یابد و این اصل از ارکان نظم بدیع آئین بهائی است.

شوقی ربانی در لوح 105 که به افتخار احبّای شرق صادر فرمودند می‌فرمایند:

«این نظم بدیع … بر دو رکن رکین استوار، رکن اوّل و اعظم رکن ولایت الهیه که مصدر تبیین است و رکن ثانی بیت عدل اعظم الهی که مرجع تشریع است»

و در ادامه می‌فرمایند:

«انفصال رکنین نظم بدیع نیز از یکدیگر ممتنع و محال»

و هم‌چنین می‌فرماید:

«هر گاه ولایت امر از نظم بدیع حضرت بهاالله منتزع شود اساس این نظم متزلزل …»

به خواندن ادامه دهید

بیان دیدگاه

دسته مقالات